Isabelle

1. Primaire gegevens
Auteur: Tessa de Loo

Boek: Isabelle

Genre: psychologische roman

Eerste uitgave: 2012

Pagina's: 85

De hoofdpersonen hebben beiden een fascinatie voor filmster Isabelle. Hun hele leven draait om deze obsessie.

2. samenvatting

Isabelle Amable is een beroemde actrice die bewonderd wordt om haar buitengewone schoonheid. Ze trekt dagelijks in haar eentje de bergen in om daar in een meer te zwemmen en te masturberen. Op een dag verdwijnt ze zomaar spoorloos. Isabelle blijkt ontvoerd te zijn door de ontzettend lelijke barvrouw Jeanne Bitor. Jeanne heeft een fascinatie voor verval en schildert reeksen schilderijen die de verschillende stadia van ontbinding van dode dieren laten zien. Jeanne, die alleen met haar twee pitbulls woont, is enorm jaloers op de schoonheid van Isabelle. De reden dat ze Isabelle ontvoerd heeft, is dat ze haar langzaam wil laten doodhongeren. Dat proces wil ze in een reeks schilderijen vastleggen.

Bernard Buffon is een bewoner van Auvergne. Hij is een aanbidder van Isabelle en hij kan zich niet zomaar bij haar verdwijning neerleggen. Bernard lijdt aan een schildklierafwijking waardoor hij erg zwaar is. Als kind werd hij erg gepest en Isabelle heeft hem toen eens tegen zijn pesters in bescherming genomen. Bernard is vastbesloten Isabelle te vinden.

Isabelle wordt intussen vastgehouden in de kelder van Jeanne. Ze slaapt op een paar strobalen en krijgt maar net genoeg te eten om niet compleet in te storten. Iedere dag moet ze uren poseren zodat Jeanne haar schilderijen kan maken. Jeanne heeft nooit liefde of vriendschap gekend en Isabelle neemt zich voor om Jeanne haar menselijkheid terug te doen vinden. Ze stelt Jeanne vragen en langzaam brokkelen de muren die Jeanne om zich heeft opgetrokken af. Isabelle vertelt Jeanne allerlei nare verhalen over haar leven waardoor Jeanne inziet dat Isabelle niet het perfecte leventje leidt waar ze zo jaloers op is. Jeanne gaat zich vrij voelen emotioneel te uiten bij Isabelle en voor het eerst in haar leven heeft ze het idee dat ze een vriendin heeft.

Bernard geeft les op een school en de moeder van een van zijn leerlingen is goed bevriend geweest met Isabelle en heeft tot haar verdwijning contact met haar onderhouden. Door met haar te spreken, komt hij erachter dat Isabelle eigenlijk een heel prettig leven leidt. Deze informatie staat haaks op de verhalen die Isabelle aan Jeanne vertelt. Wanneer Bernard aan de bar aan Jeanne vraagt hoe zij tegenover de verdwijning van Isabelle staat, komt Jeanne er daardoor achter dat de verhalen die Isabelle haar verteld heeft - en die ervoor hebben gezorgd dat ze zichzelf ook aan Isabelle blootgaf - niet kloppen. Jeanne is woedend en gaat weer slechter voor Isabelle zorgen.

De volgende ochtend vindt Jeanne Isabelle hangend aan een strop in de kelder. Jeanne verbrandt de schilderijen die ze heeft gemaakt en verdwijnt. Bernard gaat naar het huis van Jeanne omdat hij een raar gevoel heeft overgehouden aan zijn gesprek met haar. Hij vindt Isabelle en ze blijkt nog te leven. Ze had zich niet echt opgehangen maar haalde een filmtruc uit om Jeanne dat idee te geven.

Bernard komt bijna in de verleiding Isabelle te verkrachten maar zijn beschaving weerhoudt hem daarvan. Doordat die gedachte bij hem is opgekomen, krijgt hij echter wel meer begrip voor mensen die wel een grens overschrijden omdat ze geen rem hebben. Bernard uit zijn gevoelens voor Isabelle maar Isabelle reageert daar eigenlijk nauwelijks op. Wanneer Bernard zegt dat Jeanne voor haar daden gestraft moet worden, blijkt Isabelle het daar niet mee eens te zijn omdat het leven Jeanne al genoeg straft. Bernard is verontwaardigd over de houding van Isabelle. Hij heeft haar gered en uit zijn gevoelens voor haar, maar Isabelle lijkt meer sympathie te hebben voor de vrouw die haar wilde vermoorden dan voor hem.

Met Isabelle loopt alles prima af en Jeanne is spoorloos verdwenen. Door de houding van Isabelle en het feit dat Bernard zelf ook iets duisters in zichzelf ontdekte toen hij overwoog Isabelle te verkrachten, verschuift de aandacht van Bernard van Isabelle naar Jeanne. Hij heeft ineens spijt dat hij haar nooit echt heeft leren kennen. De magie die eerst om Isabelle heen hing, kleeft nu aan Jeanne.

De verhalen die Isabelle aan Jeanne vertelde waren verzonnen en grotendeels afkomstig uit de biografie van Marilyn Monroe.

 

3. VERDIEPING

3.1 compositie en tijdsverloop

Af en toe wordt het verhaal niet-chronologisch verteld, dit komt namelijk door de flashbacks. Het verhaal zal zich wel afspelen rond de tijd dat het boek werd uitgegeven. In het begin van het verhaal wordt gezegd 'Een tijdje geleden'. Daarom denk ik dat het rond 1989 is geschreven. Dat kun je ook wel merken, want het is niet heel erg ouderwets taalgebruik. De totale vertelde tijd wordt uitgesmeerd over een paar maanden. Dat wordt ook een paar keer in het boek aangekaart. Er wordt namelijk beschreven dat zoekacties maandenlang duurden. De verteltijd is veel minder.

Het boek begint midden in de handeling, want Isabelle is al verdwenen en velen zijn druk bezig haar te vinden. Aan het begin van het boek wordt er vermeld dat Isabelle is verdwenen en aan het einde van het verhaal is Isabelle weer te recht. Hierdoor zorgt de schrijfster voor een gesloten einde.

 

3.2 ruimte

Het verhaal is geschreven in het heden (of eigenlijk in 1989 maar het zou net zo goed nu kunnen zijn) in Auvergne, Frankrijk.

 

3.3 de wijze van vertellen

De lezer volgt zowel Jeanne als Bernard. Er wordt altijd geschreven vanuit een alwetende verteller; het ene hoofdstuk volgt de verteller Jeanne, het andere hoofdstuk volgt de verteller Bernard.

 

3.4 thema

Minderwaardigheidscomplex

Zowel Jeanne als Bernard is geobsedeerd door Isabelle, of eigenlijk door het beeld dat ze van haar hebben. Beide beelden zijn niet realistisch maar gaan allebei een heel andere kant op. Bernard idealiseert Isabelle en Jeanne demoniseert haar. Jeanne en Bernard worden allebei gedreven door hun obsessie en deze komt voort vanuit hun beeld over zichzelf. Ze vinden zichzelf niet veel waard. Het boek draait dan ook om de manier waarop dit minderwaardigheidscomplex zich bij beide personages uit wanneer ze macht hebben over iemand die ze enerzijds haten en anderzijds zouden willen zijn.

 

3.5 personages

Bernard: Bernard is een dikke goedzak. Hij is niet erg gelukkig, maar heeft het hart op de juiste plek zitten. Hij heeft een fascinatie voor onbereikbare vrouwen. Eerst richt die zich op Isabelle, later op Jeanne.

Jeanne: Jeanne is een ontzettend lelijke vrouw die daardoor ernstig verbitterd is geraakt. Ze heeft geen prettig leven geleid en ze is erg eenzaam. Jeanne geeft mooie mensen de schuld van haar ongeluk, want als er geen norm voor mooi was, was er niets dat daarvan af kon wijken en zou zij niet lelijk zijn. Jeanne heeft wel een menselijke kant en als er aardiger tegen haar gedaan was, was ze niet geweest wie ze is geworden, maar de slechtheid van de mensen wordt voor haar alleen maar bevestigd omdat ze Isabelle is gaan vertrouwen en dat vertrouwen niet gegrond bleek te zijn.

Isabelle: Hoewel Isabelle het titelpersonage is, blijft haar karakter tamelijk oppervlakkig. Dat ze mooi is, staat als een paal boven water. Ze leidt een comfortabel leven en is geen domme dame. Vanuit het oogpunt van Jeanne en Bernard is ze een egoïstische, arrogante en oppervlakkige vrouw, maar of ze terecht zo over haar denken, wordt niet duidelijk.

 

3.6 keuze opdracht

isabelle

ze loopt in schoonheid,

zoals de nacht.

en het donkere van de nacht,

weerspiegeld in haar ogen.

de lach die wint,

de huid die glimt.

en dan diegene,

die zichzelf in slaap huilt.

wie lacht van buiten,

huilt van binnen.