1. Primaire gegevens
Auteur: Arthur Japin

Boek: Maar buiten is het feest

Genre: Psychologische roman

Eerste uitgave: 2012

Pagina's: 311

Buiten is het feest staat symbool voor dat buiten de gezelligheid en de vrolijkheid heerst, maar dat Zonne zich vanbinnen zo ontzettend naar voelt. Ook heeft de titel te maken met dat Sijmen op kermissen werkt als fotograaf en Zonne die foto’s ziet als ze in de relatief veilige doka zit. Als Zonne in de doka zit kan Sijmen haar niet storen, omdat de foto’s dan verpest zouden zijn. De donkere kamer is dus de veiligste plek voor Zonne, terwijl het buiten feest is.

 

2. samenvatting

Als de vader van Weijntje bij haar moeder wegloopt vanwege een affaire, krijgt haar moeder een nieuwe relatie met Sijmen, een kermisfotograaf. Weijntje ontdekt dat haar stiefvader overal in het huis gaatjes in de muren heeft geboord om haar en haar zusjes Laura en Isa te begluren. Laura wordt misbruikt, later ook Weijntje; de moeder kijkt de andere kant op. Het lijkt erop dat de meisjes steeds vaker ruzie krijgen, maar wat er feitelijk gebeurt is dat Laura, door haar stiefvader te gehoorzamen, probeert haar jongere zusje Weijntje te beschermen, die op haar beurt weer haar jongere zusje Isa beschermt. Sijmen drijft het gezin steeds verder uit elkaar, en ze kunnen er niet samen over praten door chantagemateriaal dat Sijmen verzameld. Dankzij juffrouw Verbeet wordt Weijntje's zangtalent ontdekt en Verbeet zet alles op alles om dit zangtalent ook verder te ontwikkelen. Ze sluit daarvoor een pact met Sijmen, wat betekent dat ook juffrouw Verbeet haar lichaam in de strijd moet gooien.
Weijntje groeit uit tot een grote, beroemde zangeres. Haar artiestennaam is Zonne, naar de achternaam van haar biologische vader, van Son.
Jaren later komt het gezin van haar zusje Laura door een brand om het leven, met uitzondering van Laura’s dochter Lotte. Lotte is door Sijmen bij Laura verwekt. Zonne is vastberaden om het voogdijschap over Lotte te krijgen om haar uit handen van Sijmen te houden. In de aangespannen rechtszaak wordt ook haar eigen verleden aan het licht gebracht en haar privacy, carrière en liefde komen op het spel te staan.

 

3. DE VERDIEPING
3.1 Compositie en tijdsverloop

Het verhaal verloopt niet chronologisch. Het boek begint namelijk wanneer Zonne al rond de 30 jaar is en tussendoor gaat het boek hoofdstukken terug naar haar jeugd. Het deel van Zonne die dertig is gaat eigenlijk maar over een hele korte periode, namelijk de dag dat ze naar de rechtszaal moet. De verhalen over haar verleden verhelderen eigenlijk waarom ze de voogdij over Lotte wilt krijgen.

 

3.2 Ruimte

De ruimte speelt een bijzondere rol in het boek. Het gaat heel erg over waar Zonne is veilig voelt. Thuis voelt ze zich alleen veilig in de doka, omdat Sijmen daar niet zomaar kan binnenvallen. Later merkt ze hoe veilig ze zich voelt als ze vol in de schijnwerpers staat. Alle andere plekken voelt ze zich zeer onveilig.

 

3.3 De wijze van vertellen

Het verhaal bestaat uit vier delen. Het eerste deel genaamd ‘vaders’ bestaat uit drie hoofdstukken Zonne en twee hoofdstukken Weijntje. De Zonne-hoofdstukken zijn geschreven in de zij-vorm en de Weijntje-hoofdstukken zijn geschreven in de ik-vorm. Het tweede gedeelte genaamd ‘Weijntjes opkomst’ is geschreven in de ik-vorm en in het derde deel genaamd ‘Zonnes opkomst’ is geschreven in de zij-vorm. Het laatste gedeelte genaamd ‘moeders’ bestaat weer uit drie hoofdstukken Zonne en twee hoofdstukken Weijntje. De Zonne-hoofdstukken zijn nu in de ik-vorm geschreven en de Weijntje-hoofdstukken zijn nu juist in de zij-vorm geschreven. Het vertelperspectief wordt dus gespiegeld. Deze afwisseling in structuurheeft te maken met de afstand die Zonne doet van haar jeugd.

 

3.4 Thema

Het grote thema waar het boek om draait is seksueel misbruik. Zonne, haar oudere zus, haar zusje, vriendinnen van haar moeder en zelfs haar muzieklerares worden misbruikt door Sijmen. Sijmen probeert iedereen in zijn macht te krijgen door gevoelige foto’s te maken en die te bewaren in dossiers bij wijze van chantagemateriaal. Niemand durft dus iets tegen Sijmen te beginnen.

 

3.5. Personages

Weijntje: Weijnanda van Son/Kabouw is het centrale personage in de roman. Zij komt in het verhaal in twee gedaantes voor: als het meisje Weijntje van ongeveer tien tot vijftien jaar en als de jonge vrouw Zonne, wanneer ze in de twintig of dertig is. Het meisje Weijntje is in eerste instantie nieuwsgierig en open maar trekt zich door de ogen en handen van haar stiefvader steeds meer terug in zichzelf. Ze heeft een mooie stem en als ze die ontdekt, wordt ze krachtiger en begint meer te geloven in zichzelf, hoewel dat wel een rol is die ze speelt. Zonne is erg lief en zorgzaam tegenover haar kleine nichtje Lotte, ze komt zeer sterk voor zichzelf op en weet lastige situaties altijd te verlichten door een grapje te maken.

Sijmen: Sijmen Kabouw is de stiefvader van Weijntje. Hij is fotograaf en een knappe man met een groot libido die gemakkelijk vrouwen om zijn vingers windt. Hij is niet in staat zich te beheersen en heeft seks met zowat alle vrouwen in zijn omgeving. Sijmen is een psychopathische persoonlijkheid en lijdt aan controledwang en een zekere paranoia waardoor hij alles vast wil leggen om macht te hebben over anderen.

De moeder van Weijntje: de moeder van Weijntje is een vrouw van rond de veertig jaar die door haar eerste man, de vader van haar drie dochters, verlaten wordt voor een jongere vrouw. Ze hertrouwt met Sijmen en blijft hevig verliefd en onder de invloed van hem. Ze ziet daardoor niet wat hij haar dochters allemaal aandoet. Ze stelt zich op als slachtoffer van beide mannen - 'en de grootste teleurstelling ben ik' (p. 202) - en ook als ze in de gaten heeft dat Sijmen seks heeft met Laura, komt ze niet in actie.

 

3.6 Motto
‘De beste camouflage is je eigen persoonlijkheid omdat niemand zal willen geloven dat die echt is.’
(Citaat van Fjodor Dostojevski aan het begin van het boek.)
De eerste zin van het boek is:
‘Er zijn maar twee plekken waar je niets kan overkomen. Wij hebben dat al jong geleerd. Helemaal veilig ben je weggeborgen in het donker, zodat geen mens je zien kan, óf in het volle licht van de schijnwerpers, waar niemand je kan missen.’

Deze eerste zin is een soort toelichting op het motto, zij geven samen weer hoe Zonne weet te ontsnappen aan haar stiefvader. Eerst door zich te verschuilen in de donkere kamer, en daarna juist door naar buiten te treden en sterk te staan voor zichzelf. Ook hanteert Zonne op deze manier later in het boek haar roem, want zij wordt een beroemde zangeres. Ze is eerlijk en open, maar laat de paparazzi hun eigen gang gaan, want deze bedenken liever spannende leugens over haar die in de werkelijkheid juist een scherm zijn voor wat er echt gebeurt in haar leven.

 

4. keuzeopdracht

Interviewer:

Fijn Zonne dat u tijd kon maken voor ons voor dit interview. Hoe gaat het met u?

Zonne:

Het gaat momenteel erg goed met mij. Wel erg druk met al de shows die gepland staan deze maand, maar ik heb niks te klagen.

Interviewer:

Fijn om te horen. Hoe gaat het nu met Lotte 3 maanden na de rechtzaak?

Zonne:

Het waren een paar hele stresvolle weken voor Lotte en voor ons tijdens en na de rechtzaak. Ik probeerde haar zo veel mogelijk buiten de zaak te houden ookal ging het over haar voogdij. Toch kreeg ze wel iets mee van wat zich allemaal afspeelde. Dit maakte haar bang omdat ze het liefst bij ons wilde blijven. Nu maakt ze zich goed bij ons en we zijn allebei superblij dat ze bij ons is.

Interviewer:

Heeft u nog iets vernomen van Sijmen nadat hij veroordeeld is voor 9 jaar voor verkrachting?

Zonne:

Zeker. Ik vind ondanks wat hij mij en mijn zus heeft aangedaan dat hij toch recht heeft op het zien van zijn dochter. Hij blijft de vader van Lotte. Dit hebben we ook gedaan, omdat lotte aangaf dat ze dit wel wilde. We gaan 1 keer in de maand naar de gevangenis.

Interviewer:

Bedankt Zonne dat u tijd wilde maken voor ons. Ik wens u het beste voor u en uw nieuwe gezin.

Zonne:

Dankuwel dat is heel attent van u!